Rozdział 19

**Victoria**

 

Leżałam na łóżku myśląc o tym co zobaczyłam. Może to było co innego a nie narkotyki? 

Nie, wiem co widziałam, nie wmówię sobie tego  że to było co innego.

Moje rozmyślenia przerwało pukanie do moich drzwi.

Podeszłam do nich i otworzyłam je, ku mojemu zdziwieniu

był to Luke.

-Po co przyszedłeś?-zapytałam

-Martwiłem sie o cb-powiedział

-Nic mi nie jest tylko źle się czuje Lukas-odpowiedziałam

On natychmiastowo mnie przytulił.

Weszliśmy do pokoju, muszę z nim porozmawiać.

Patrzył się na mnie czekając na jakikolwiek gest z mojej strony. On przysunął się do mnie bliżej, natychmiastowo się od niego odsunęłam. Popatrzył się na mnie zdziwiony.

-Victoria co się dzieje?-zapytał

-Luke, na czym opiera się związek?-zapytałam się go

-No na szczerości i zaufaniu-odpowiedział mi zdziwiony moim pytaniem

-Tak właśnie tak, a  powiedz czy nasz związek jest na tym oparty?-zapytałam patrząc się mu prosto w oczy 

Luke zabrała wzrok i patrzył się na podłogę

-Odpowiesz mi?-znowu zapytałam

-Tak-powiedział szybko, 

Czyli nie powie mi prawdy

-Nie, Luke nie jest na tym oparty, zostaw mnie samą-powiedziałam i  wstałam z łóżka podchodząc do okna. 

Luke wstał i wyszedł z mojego pokoju bez słowa. Ja jak na zawołanie zaczęłam płakać. 

Nie mogłam w to uwierzyć, okłamuję mnie, a może ma powody?

**Luke**

Wyszedłem od niej z domu. Co to było za przesłuchanie?

Poszedłem szybko do Louisa z nim mogę o wszystkim pogadać, z Austinem też.

A może ona to widziała, gdy sprzedawałem? 

Nie to nie możliwe, niby kiedy?

Nim się zorientowałem byłem już pod domem mojego przyjaciela. Wszedłem bez pukania i pokierowałem się do salonu gdzie przebywał Lou.

Szybko usiadłem koło niego.

-Co tam stary?-zapytał mnie

-Coś się zjebało, z moim związkiem-wyjaśniłem

-Czyli co? Dowidziała się że handlujesz?-zapytał po raz drugi

-Nie wiem, zaczęła się pytać na czym opiera się związek, i czy nasz się na tym opiera powiedziałem jej wszystko, na tak jak myślałem  no tylko że skłamałem bo ją okłamuję-wyjaśniłem

Louis siedział i patrzył się w ścianę, to oznacza że o czymś myśli. W koncu się odezwał

-Kochasz ją?-zapytał

-No kurwa co za pytanie, z całego serca-odparłem

-To może powiesz jej prawdę?-zaproponował

-Oszalałeś! Jak oni się o tym dowiedzą, że ona o tym wie. Ta ja ucierpię albo ona. Nie chcę tego rozumiesz-wstałem z kanapy z zacząłem się kręcić 

Louis zamilkł, nie mówił nic przez dłuższą chwilę.

Podziwiam tego człowieka, potrafi być zarozumiałym chujem a także prawdziwym przyjacielem. Nie wytrzymałem tej ciszy. 

-Tak, bardzo ja kocham nie chcę jej stracić przez to pierdolone gówno-powiedziałem przez szept

-Dajcie sobie trochę czasu, może coś się wam odmieni i wszystko sobie wyjaśnicie,-powiedział

-Może masz rację, muszę jej to powiedzieć i skończyć z tym gównem-powiedziałem

Posiedziałem jeszcze trochę u niego i poszedłem do domu.

Przez całą drogę myślałem czy jej to powiedzieć czy też nie. Zdecydowałem że powie jej to ale nie teraz. Tak strasznię się o nią boję że te bydlaki coś jej zrobią...

Przepraszam że krotki i za błędy.

Wszystko kręci się na razie wokół tej dwójki ale już nie długo. Mamy tyle pomysłów z moją przyjaciółką że na pewno wam się spodoba 

Dobranoc <33 :*

http://ask.fm/AustinBlog